Belerick - MLBB

ლეგენდები ამბობენ, რომ ცისკრის მიწის უძველესი ერი მისტიკურ არსებებს ანდობდნენ დიდ დავალებებს.

ბელირიკი , ხის ნიმფის წევრი, ერთ-ერთი ასეთი არსება იყო. ბელერიკს გული სიკეთით ჰქონდა სავსე - აბსოლუტურად სძულდა კონფლიქტი. თავის უძველეს მეობაში ,  ბელერიკს გააჩნდა ძლიერი სიცოცხლე, რომელიც წინააღმდეგობას უწევდა შეტევებს, მაგრამ ასევე აძლევდა მას რეინკარნაციის საშუალებას. კეთილი ბუნების გამო, სადაც არ უნდა ყოფილიყო კონფლიქტი, ბელერიკი იქ იქნებოდა, რათა დახმარებოდა მართალსა და სუსტს.

ერთ დღეს, ბელერიკმა ირწმუნა, მან მოისმინა უძველესი ხალხის ხმა, რომელიც მას უდაბნოსკენ უბიძგებდა . ჩამოსვლისთანავე მას უბედურება დაატყდა თავს. დიდი მინოსური იმპერია ნანგრევებში დარჩა და მინოელი ხალხი და მინოტავრებიც კი იყვნენ სასოწარკვეთილებით სავსე. იმისთვის, რომ მინოელებისაგან დარჩენილიყო რამე, ბელერიკმა მთელი თავისი სიცოცხლე გაუშვა მშვენიერი ოაზისის შესაქმნელად. მინოელი ხალხი კიდევ ერთხელ აივსო იმედით. ამის დანახვისას , ბელერიკს გული მშვიდად ჰქონდა და ღრმა ძილში ჩავარდა.

როდესაც გაიღვიძა, მას ლუნოქსი დახვდა, რომელსაც სიკეთე შეეხო და გადაწყვიტა მის გვერდით გამთენიის მიწის გარშემო მოგზაურობა. სწორედ ერთ ასეთ მოგზაურობაში აღმოჩნდნენ ბელერიკი და ლუნოქსი მთვარის ტაძარში, იმ ადგილას, სადაც ნაპოვნია სიცოცხლის ხე. სიცოცხლის ხე ელფებს  ძალას ანიჭებს. თამუზი და ცეცხლის დემონები სწორედ ამ ფაზაში ცდილობდნენ სიცოცხლის ხის დაწვას; ბელერიკმა დაინახა, რომ მთვარეებმა ელფები დაკარგეს ამასთანავე იმედიც  და გადაწყვიტეს თავი შეეწირათ სიცოცხლის ხის გადასარჩენად. მათ იგი წარმატებით დაიცვეს, მაგრამ სიცოცხლის ფასად. ბელერიკმა დაინახა მათი შეუდარებელი სიკეთე და იგი მოგვიანებით დაიბადა, თუმცა ახალი ფორმით.

მიუხედავად იმისა, რომ ბელერიკს აღარ შეეძლო შეესრულებინა ძველის მისთვის დაკისრებული დავალება, იგი სინანულს არ გრძნობდა - მისთვის ცხოვრებაზე მნიშვნელოვანი არაფერი იყო.